طبق قوانین استرالیا، لیگ فوتبال استرالیا بیشترین مخاطبان ورزشی این کشور را دارد. طرفداران آن لباس هایی از جمله شال نخی دخترانه، روسری، کلاه بافتنی و پیراهن می پوشند.
به طور کلی، روسری های تیم در مسابقات فوتبال نشان دهنده وفاداری هواداران است و یک نشان است، نه یک تکه پارچه محافظ. آنها معمولاً حدود 3 تا 5 فوت طول و 6 تا 10 اینچ عرض دارند. فروش روسری بخش مهمی از اقتصاد فوتبال در سراسر اروپا است.
بافتن لباس هایی مانند روسری در برخی کشورها تجارت مهمی است. روسری های دستباف هنوز هم به عنوان هدیه رایج است.
روسری های چاپی علاوه بر این، در سطح بین المللی از طریق خانه های طراحی مد بالا ارائه می شوند. در میان دومی می توان به باربری، میسونی، الکساندر مک کوئین، کول هان، شانل، اترو، لانوین، هرمس، نیکول میلر، فراگامو، امیلیو پوچی، دیور، فندی، لویی ویتون و پرادا اشاره کرد.
خانه هرمس که اولین روسری خود را در سال 1937 ساخت، بیش از دو هزار طرح مختلف تولید کرده است و همچنان با طرح های جدید ادامه دارد.
در سال 1937، روسری بلوک چوبی طراحی شده توسط هرمس از ابریشم چینی توسط ملکه الیزابت دوم انگلستان، بانوی اول آمریکا ژاکلین کندی اوناسیس و گریس کلی پوشیده شد.
سه شکل اصلی روسری وجود دارد: مربع، مثلث و مستطیل. رایج ترین نوع آن شال مربع است که می توان آن را تا کرد و شال مستطیلی یا مثلثی شکل داد.
ارسی معمولاً یک مستطیل بلند و نسبتاً باریک است. اندازه هر کدام می تواند از مینی تا ماکسی و هر جایی در این بین باشد. سبک لباسی که روسری تمام شده با آن بدون شک تفاوت ایجاد می کند، و همچنین نحوه بستن آن.
در پایان قرن نوزدهم، در بریتانیا، فوتبال از یک بازی آماتوری بورژوازی به یک ورزش حرفه‌ای طبقه کارگر تبدیل شد و در طول دهه‌ها به یک نمایش بین‌المللی تبدیل شد.
