لپه بخشی از نهال است که جنین گیاهان دانه است. بسته به گونه گیاهی، یک یا چند لپه وجود دارد که اولین برگ های گیاه در حال جوانه زدن هستند. به عنوان مثال در مورد گیاهان گلدار، بین تک لپه ای و دو لپه ای تفاوت قائل می شود.
لپه در ایران کاشته می شود اما برخی از تاجران آن را وارد نیز میکنند که به آن لپه خارجی می گویند.
وظیفه اصلی لپه ها تغذیه گیاهچه تا زمانی است که نتواند فتوسنتز را انجام دهد. در طول جوانه‌زنی اپی‌گال (در بالای زمین)، آنها خودشان فتوسنتز را انجام می‌دهند (با رنگ سبز قابل تشخیص هستند) و در نتیجه مواد مغذی تولید میکنند. در طول جوانه زنی هیپوژیک (زیرزمینی)، مواد مغذی مورد نیاز از مواد ذخیره سازی تشکیل می شود. آنها نهال را تغذیه می کنند تا زمانی که برگ های اولیه کار خود را شروع کنند. هنگامی که آنها به طور کامل رشد کردند، لپه ها از بین می روند.
در مرحله‌ای که غلظت هگزوز کم می‌شود، نرخ‌ها افزایش می‌یابد و باعث افزایش جریان در مسیر ساکارز سنتاز می‌شود. شکل‌گیری سلول‌های انتقالی، مشخصات منطقه‌ای اپیدرم لپه‌ای را برای تغذیه جنین نشان می‌دهد که با افزایش سطوح سلولی فعال انتقال و بیان ژن‌های مرتبط با انتقال مشخص می‌شود. جهش دانه نخود E2748 تمایز اپیدرمی را به سلول های انتقالی مسدود می کند و منجر به از بین رفتن هویت سلول های اپیدرمی می شود.
محصول ژن E2748 برای تشکیل سلول های انتقالی در لپه های در حال رشد بدون عملکرد دیگر در طول رشد گیاه مورد نیاز است. نفوذپذیری پوشش بذر یک محیط هیپوکسیک برای رشد جنین فراهم می کند. با این حال، در بلوغ، عرضه انرژی بذر محدود نمی شود که نشان دهنده سازگاری های اساسی رشد و متابولیک است.
تجزیه و تحلیل چگونگی ارتباط متابولیسم بذر با رشد و نمو و چگونگی کنترل مسیرهای بیوسنتزی توسط فرآیندهای حمل و نقل نیازمند یک رویکرد تجربی یکپارچه است. این شامل روش های بیوشیمیایی و بافت شناسی و همچنین رویکردهای تراریخته و ابزارهای ژنومی است. بذرهای Vicia faba یا Pisum sativum مدل های بسیار خوبی را ارائه می دهند و به دلیل ریخت شناسی خاص و اندازه بزرگ خود به طیف وسیعی از روش های مختلف قابل دسترسی هستند.
