مربای آلو سیاه که همیشه به رنگ زرد می باشد

مربای آلو سیاه یک میوه نگهدارنده است که با تمام میوه های درخت آلو درست می شود. مربای آلو معمولاً بسیار شیرین است، هم به دلیل شیرین بودن آلو و هم به این دلیل که معمولاً شکر به عنوان نگهدارنده به مربا اضافه می شود.

می توان از آن به عنوان اسپری برای نان، کلوچه و سایر محصولات پخته استفاده کرد و برخی از افراد نیز دوست دارند از مربای آلو به عنوان لایه ای در کیک یا به عنوان چاشنی با گوشت برشته، سبزیجات و سایر غذاها استفاده کنند.

بسته به آلوهای مورد استفاده، مربای آلو می تواند به رنگ قرمز، بنفش، زرد یا حتی سبز باشد. برخی از بازارها مربای آلو را حمل می‌کنند، به‌خصوص اگر انواع میوه‌های کنسرو شده را حمل کنند.

مربای آلو همچنین از شرکت ها و فروشگاه هایی که در زمینه تولید کنسرو میوه تخصص دارند نیز موجود است که در این صورت ممکن است چندین سبک مختلف مربای آلو در کنار سایر انواع کنسرو آلو موجود باشد. آشپزها همچنین می توانند مربای آلو را در خانه درست کنند، با این فرض که با فرآیند کنسرو استریل راحت هستند.

مانند مرباهای دیگر، مربای آلو از میوه کامل له شده یا خرد شده تهیه می شود. تنها بخشی از آلو که در مربا استفاده نمی شود، هسته آن است، زیرا هسته آن قابل خوردن نیست.

بسته به ذائقه آشپز، آلوها ممکن است بدون هسته و کامل پخته شوند و یا ممکن است بدون هسته و له شده یا بریده شوند. هرچه تکه‌های میوه بزرگ‌تر شروع شود، مربای انتهایی کلفت‌تر خواهد بود.

برای تهیه مربای آلو، آشپزها آلوها را در آب با شکر اضافه می‌کنند تا زمانی که میوه‌ها شروع به از هم پاشیدن کنند و سپس مربا را در شیشه‌های استریل شده برای کنسرو می‌ریزند. با پختن و تجزیه میوه، پکتین آزاد می شود، ماده ای که باعث سفت شدن مربا می شود.

برخی از آشپزها دوست دارند مربای خود را با استفاده از غذاساز، برنج یا آسیاب غذا نرم‌تر کنند، در حالی که برخی دیگر مربای کلفت‌تر را ترجیح می‌دهند و عمداً میوه را کامل و شل می‌گذارند. موادی مانند پوست لیمو، زنجبیل و سایر ادویه ها ممکن است به طعم اضافه شود تا طعم مربا تغییر کند.

مربای آلو مانند سایر کنسروهای میوه بسیار فاسد شدنی است. اگر به درستی کار شود و در شیشه های استریل کنسرو شود، می تواند تا یک سال باز نشده بماند، اما به محض شکستن مهر و موم، ساعت شروع به تیک تاک می کند.

مربای آلو باید بعد از باز شدن در یخچال نگهداری شود و در حالت ایده آل در عرض یک ماه استفاده شود، قبل از اینکه فرصتی برای ایجاد کپک یا آلودگی باکتریایی پیدا کند. اگر درب شیشه بالا بیاید، نشانه آلوده بودن شیشه به باکتری های مضر است و حتی اگر محتویات آن خوب به نظر برسد، باید دور ریخت.