شکلات مارس کیلویی شیرین تا زمانی که اروپایی ها قاره آمریکا را کشف کردند و غذاهای بومی آن را امتحان کردند، ظاهر نشد. افسانه ها حاکی از آن است که پادشاه آزتک، مونتزوما، کاشف اسپانیایی هرناندو کورتس را با ضیافتی که شامل نوشیدن شکلات بود، پذیرایی کرد و به طرز غم انگیزی او را با یک خدای تناسخ شده به جای یک مهاجم فاتح اشتباه گرفت. شکلات در ابتدا با ذائقه خارجی ها سازگار نبود – یکی در نوشته هایش آن را به عنوان “نوشیدنی تلخ برای خوک ها” توصیف کرد – اما هنگامی که با عسل یا نیشکر مخلوط شد، به سرعت در سراسر اسپانیا محبوب شد.
در قرن هفدهم، شکلات یک نوشیدنی مد روز در سراسر اروپا بود و اعتقاد بر این بود که دارای خواص مغذی، دارویی و حتی میل جنسی است (شایع است که کازانووا به این مواد علاقه خاصی داشت). اما تا زمانی که اختراع موتور بخار تولید انبوه را در اواخر دهه 1700 ممکن ساخت، تا حد زیادی امتیاز ثروتمندان باقی ماند.
در سال 1828، یک شیمیدان هلندی راهی برای تهیه شکلات پودری با حذف حدود نیمی از چربی طبیعی (کره کاکائو) از مشروب شکلات، پودر کردن مواد باقی مانده و درمان مخلوط با نمک های قلیایی برای کاهش طعم تلخ پیدا کرد. محصول او به نام “کاکائو هلندی” معروف شد و به زودی به تولید شکلات جامد منجر شد.
ایجاد اولین تخته شکلات مدرن به جوزف فرای نسبت داده می شود که در سال 1847 متوجه شد که می تواند با افزودن کره کاکائو ذوب شده به کاکائو هلندی خمیر شکلاتی قابل قالب گیری درست کند.
در سال 1868، یک شرکت کوچک به نام Cadbury جعبه های شکلات را در انگلستان بازاریابی می کرد. شکلات شیری چند سال بعد وارد بازار شد و با نام دیگری که ممکن است زنگ خطر را به صدا درآورد، پیشگام شد – نستله.
در آمریکا، شکلات در طول جنگ انقلاب به قدری ارزش داشت که در جیره بندی سربازان گنجانده شد و به جای دستمزد استفاده می شد. در حالی که احتمالاً اکثر ما این روزها به یک چک دستمزد شکلاتی راضی نیستیم، اما آمار نشان می‌دهد که دانه کاکائو همچنان یک نیروی اقتصادی قدرتمند است. تولید شکلات یک صنعت بیش از 4 میلیارد دلار در ایالات متحده است و به طور متوسط یک آمریکایی حداقل نیم پوند از این مواد را در ماه می خورد.
در قرن بیستم، کلمه “شکلات” گسترش یافت و شامل طیف وسیعی از خوراکی های مقرون به صرفه با شکر و مواد افزودنی بیشتر از کاکائو واقعی موجود در آنها شد که اغلب از سخت ترین اما کم طعم ترین انواع لوبیا (فوراسترو) تهیه می شد.
لیف گفت: اما اخیراً یک “انقلاب شکلاتی” رخ داده است که با افزایش علاقه به شکلات های با کیفیت بالا و دست ساز و روش های کشاورزی و برداشت موثر و پایدار کاکائو مشخص شده است. شرکت‌های بزرگی مانند Hershey’s با خرید تولیدکنندگان کوچک‌تر معروف به شکلات‌های ممتاز، مانند Scharffen Berger و Dagoba، خطوط شکلات‌سازی خود را گسترش داده‌اند، در حالی که شکلات‌سازان مستقل نیز به شکوفایی خود ادامه می‌دهند.
لیف گفت: «من بیشتر و بیشتر صنعتگران آمریکایی را می بینم که کارهای باورنکردنی با شکلات انجام می دهند. اگرچه، من اعتراف می کنم که تمایل دارم با عینک های کاکائویی به دنیا نگاه کنم.»
